Mental health
5x wat mij hielp naar een #lichterleven
Iedereen heeft wel eens last van een somber gevoel. Een day off. Dat je niet lekker in je vel zit. Je eigenlijk de hele dag in bed wilt blijven liggen met Netflix aan. Alleen maar chocola wilt eten om je beter te voelen. We kunnen ons ook niet alle dagen alleen maar goed voelen. Het is naar mijn idee gezond om je ook eens een dagje wat minder te voelen. Even een dipdag te hebben.
The days after
Maar wat als de dip niet een dag duurt?
Maar dagen? weken? Maanden? Of zelfs jaren?
De grijze wolk niet verdwijnt. Maar met de dag dikker wordt?
Een zwart deken die je niet van je af kan schudden.
Elke dag pijn doet. En je soms niet weet hoe je de dag – soms letterlijk – moet overleven.
Dat wat leuk moet zijn, doet je niets meer. Gevoelloos zijn.
I feel you.
Depressie
Ik probeer in woorden te verbeelden hoe een depressie kan voelen. Voor mij was alles zwart. Alle dagen een intens donker. Hoe fel de zon ook scheen buiten. Het enige dat ik wilde was dat het ophield. Dat het stopte. Dat mijn lichaam niet meer gevuld was met een kilte dat niet warm kon worden.
Als klein meisje wist ik niet anders dan mij zo somber te voelen. Ik dacht dat het normaal was. Terwijl ik naar de buitenwereld een blij ei was.
Tijdens mijn behandeling tegen mijn depressie werd ik van het kastje naar de muur gestuurd. Bij de afdeling persoonlijkheid konden ze mij niet helpen, omdat ik te depressief was. De afdeling depressie kon mij niet helpen, omdat de depressie teveel met mijn persoonlijkheid verweven was.
De behandelend artsen zeiden dat ik nooit van mijn depressie af zou komen. Het zat teveel in mijn persoonlijkheid.
Dát heb ik nooit geaccepteerd. Ik stemde niet in met leren leven met. En dat kon twee kanten op gaan. Of volop in het leven gaan staan. Of helemaal niet.
5x dingen die mij geholpen hebben
- Stoppen met alles wat ik slikte aan medicatie (deed toch niets).
Ik zeg NIET dat jij dit ook moet doen. Overleg altijd met je arts. Deed ik niet. Cold turkey is not the way. Al ben ik er wel van overtuigd dat medicatie je serieus meer slecht dan goed kan doen. Dus overweeg ook altijd goed of je er écht aan begint.
- Verantwoordelijkheid nemen voor mijn eigen leven.
Uit mijn slachtofferrol stappen. Ik ben de enige die mijn leven leeft. It’s up to me. Ik besefte dat mijn gedachtes slechts gedachtes waren. En dat ik kon kiezen daar in mee te gaan of niet. Ik had daadwerkelijk een keuze.
- Elke ochtend bewust kiezen om gelukkig te zijn.
Of je die dag nu echt gelukkig bent of niet. Daar gaat het niet zozeer om. Het gaat erom dat je elke dag opnieuw kan kiezen de intentie te hebben om gelukkig te zijn.(Ik zeg overigens niet dat depressie een keuze is. Maar ik geloof dat het bij mij niet om een stofje gaat, maar energetisch iets niet goed zit/zat).
- In beweging komen.
Dit was voor mij kickboksen, later in combinatie met krachttraining. En ik ben altijd blijven wandelen. Vind iets dat bij jou past. Maar kom in beweging.
- Openstaan voor de liefde.
Kwam ‘vanzelf’ toen ik stopte met mijn medicatie (en ik denken dat het niets deed).
En nu op eigen poten. Een eigen huisje met mijn 3 lieve katten. Het was ook het einde van de relatie die mij nieuwe inzichten en uitwegen gaf. Om te leren dat liefde, houden van en geluk een gevoel in jezelf is. En niet afhankelijk van omstandigheden of mensen.
Ik hoop dat ik je hoop kan geven. Het ‘als ik het kan, kan jij het ook’. Er is licht, echt.
Praat erover. Met iemand. Hou het niet voor jezelf. Je mag je laten horen. Je mag je laten zien. Je mag er zijn en ruimte innemen.
Je bent niet alleen. Take care.