Spiriwiri
Vragen om een teken van het universum
Vertrouwen hebben in het universum heeft voor mij tijd nodig gehad. Het universum is niet iets tastbaars. En iets vertrouwen op basis van gevoel zonder het te kunnen grijpen, dat kost tijd. Ik had een soort bewijs nodig dat, zoals Gabriëlle Bernstein zegt, het universum achter mij staat. Of naast mij.
Het teken
Een manier waarop ik leerde vertrouwen in het universum was door middel van het vragen om een teken. Dit paste ik bijvoorbeeld toe op het moment dat ik op zoek was naar een nieuwe woonruimte.
Na het einde van mijn relatie moest ik op zoek naar een nieuwe woonplek. Ons huis stond te koop. Er was dus enigszins druk om iets nieuws te vinden. Ik wilde niet samen met mijn kat op straat komen te staan (dit was er toen nog 1).
Op de dag dat ik mijn huidige huisje ging bezichtigen vroeg ik het universum om een teken. Beetje sceptisch wel, want werkt zoiets?
Het eerste wat in mij opkwam om te vragen was een eenhoorn (ja typisch, zeg maar niets). Of een roze auto. Ik was niet heel specifiek en bleef een beetje vaag vanuit een wankelend vertrouwen.
Een bod doen
Het eerste wat me tijdens de bezichtiging opviel was de enorme ruimte. Maar het was ook mega verwaarloosd. De vliegen vlogen rond en er hing een enorme sigarettenlucht. Je wilde ook zeker niet douchen in de badkamer. Het was duidelijk dat er nog veel aan gedaan moest worden.
Tijdens de bezichtiging heb ik niets gezien dat ook maar leek op een eenhoorn of roze auto. Wat mij overigens ook niets verbaasde. Maar ik wist van binnen ook dat ik voor die vraagprijs niet meer zo’n ruime woning zou vinden. Ik had namelijk ook bezichtigingen gehad in appartementen wat echt benauwde hokjes waren. Daarbij de druk om niet op straat te komen staan met een huis dat inmiddels verkocht was. Ik zag ook wel de charme van het opknappen. Dan kon ik het zo maken als ik zelf wilde en ging ik niet ‘in andermans huis’ wonen.
Ik was eigenwijs en deed een bod.
Mijn bod werd geaccepteerd.
Asjeblieft! Je eenhoorn!
Fast forward naar het moment van oplevering. Voor we naar de notaris gingen, deden we nog een eindinspectie door het huis. Ik ging op mijn balkon staan en keek in de tuin van mijn onderburen. In hun tuin hadden ze een enorm opblaas zwembad staan. En in dat zwembad dreef een grote opblaas unicorn. Ik keek uit over de parkeerplaats. Waar op dat moment twee roze auto’s stonden.
Ik moet nog lachen als ik hier aan denk.
Vanaf dat moment wist ik dat dit écht mijn plek was. Voor nu. Ik kreeg mijn bevestiging. Van het universum die wel vaker zegt: je weet het best zelf, vertrouw maar op jou.
4 tips voor jou om te vragen om een teken: