Ik wil met je delen wat ik over mezelf heb geleerd en herinnert tijdens deze dagen van de cursus. Ik ben heel open over mezelf. Ook over mijn donkere kanten. Dus ik hoop dat je niet terugschrikt voor wat rauwe, pure en eerlijke woorden:

1. Ik ben nog niet klaar met mijn pijn en donker;
   

   Dacht ik wel genoeg gepraat en gehuild te hebben in therapie. En dat ik daarmee alles wel redelijk op orde had. Maar ik ben er nog niet. Surprise.⁣ Wist ik natuurlijk wel.

   Tijdens de cursus heb ik geprobeerd veel weg te duwen. Want het is een keer klaar, toch? Na jaren therapie? Ik kon duwen wat ik wilde, maar dat hielp niet.  Ik kon er niet onderuit komen dat er nog meer zit. Nog meer tranen. Nog meer pijn. Nog meer donker. Ik ben zeker al ver gekomen, maar ik ben er nog (lang) niet.. ⁣

2. Mijn depressie is nog niet klaar met mij;
   Een verhaal heeft 2 kanten. Zo ook de kant van mijn depressie. Deze is  nog sterker een onderdeel van mij dan ik toe wil geven. Ik ben klaar met de depressie, maar dat wil niet zeggen dat het er niet is. Bij mij kan het maanden meer op de achtergrond zijn. Alleen een beetje sluimeren. Dan zijn er triggers die ervoor zorgen dat het steeds wat meer op de voorgrond komt. Tot het moment dat het er gewoon weer ‘is’. Ik ga hier niet meer tegen vechten, noch tegen verzetten. Ik laat het zijn zodat het kan helen. Ik ga het leren dragen. Er komt een moment dat ik het écht niet meer nodig heb. En de depressie ook klaar met mij zal zijn. Ik sta niet toe dat dit een leren leven met is. This too shall pass.

3. Ik mag (liefde) geven zonder hier iets in terug te verwachten;
   

   In vriendschappen en relaties kan ik veel van mezelf geven. Omdat ik er voor een ander wil zijn. Ook als diegene mij niet nodig heeft. En dat laatste is vaak het geval. Waardoor ik voorzichtiger word. Wat dan weer leidt tot een isolement.⁣

   Maar ik kan ook niet minder geven. Want als ik om iemand geef, dan gééf ik. En ik weet nu dat dat oké is. Ik mag er zijn voor mensen. Ook als ze er niet voor mij zijn. Of niet gaan blijven. Het is goed.

4. Ik heb geen bevestiging van anderen nodig om een waarde aan mezelf te geven;
   

   Dit is waar ik al hard mee bezig ben. En al veel in heb gedaan. Maar ook hier: ik ben er nog niet. Voorheen zocht ik vooral naar de bevestiging waarom ik niet goed ben. ⁣

   Maar wie ik ben & hoe ik ben is goed (haha dit klinkt stoerder dan hoe het nu voelt). Dit hoeft een ander niet voor mij te bevestigen. En hangt eigenlijk ook samen met het vorige punt. Dat een ander (onbewust) mij het gevoel kan geven dat ik niet oké ben, wil niet zeggen dat dat ook zo is. ⁣Ik hoef jou niet te vragen mij leuk te vinden. Zodat ik mezelf leuk kan vinden. Radicale zelfacceptatie & zelfliefde.

5. ‘Thuis’ & ‘liefde’ is een gevoel in jezelf;
   

   En is niet afhankelijk van anderen of omstandigheden. Herkenbaar?

   Dit heb ik afgelopen jaren geleerd om in mezelf te voelen. Het gevoel ebt alleen steeds meer weg. En het ging zo goed. Dit gevoel mag ik weer bij mezelf terug gaan vinden. En dat geldt ook voor jou!

6. Ik mag er zijn, ik mag bestaan.
   ⁣Van kleins af aan heb ik een gevoel hier niet op aarde thuis te horen. Alsof ik op de verkeerde planeet geboren ben. ⁣

   Maar ik mag gaan leren dat ik hier wel hoor. En ik hier mag zijn. Dat hier mijn thuis is. ⁣

Sommige punten hebben misschien een ‘duhh’ gehalte. Maar herken je dat het weten en daadwerkelijk zo voelen twee verschillende dingen zijn?